Sterre, blase en trane in die Staatsteater

So daar eindig ons toe na drie jaar op in die Staatsteater in Pretoria, voor 3 uitverkoopte gehore vir Capital Singers se 9de produksie: Fantasia – musiek uit die animasie films.  Doodgewone huisvroue, studente, dokters, ingenieurs, prokureurs en pensionarisse word na 2 oefeninge op die grootste verhoog in die Suidelike Halfrond losgelaat in ‘n onbeskryflike mooi produksie saam met een van SA se grootste sterre, Jonathan Roxmouth (of soos my seun hom noem: Rockstar).

Ek kan nie namens die 650 ander stemme praat nie, maar my eie belewenis was opgesom in meeste van die liedjies se woorde: “When you wish upon a star, your dreams come true.”…”A new fantastic point of view…now I’m in a whole new world with you…unbelievable sights, indescribable feeling…”

My koormaats het elkeen ‘n eie storie en stryd waardeur hul gaan en onder die blink ligte en swart aandklere sal min weet van die kommer, verlies en swaarkry wat elkeen dra. Van die blase op ons voete, spierkrampe en uitputting sal ons nie eens vertel nie – daarvoor raak ons amateurs nou te professioneel! Ons is almal hier vir mekaar, gedryf deur passie en saamgebind deur note wat tot in ewigheid sal weerklink. Ek kyk bewoë en trots om my rond daar in my sopraansirkel en ek dank die Here vir ongelooflike vriendinne wat my inspireer en vir ‘n gemeenskapskoor wat genesing en hoop bring.

Aan die einde versoek ‘n klein dogtertjie ‘n “encore” en bied aan om dit self te sing. Ek ken haar oupa en ouma en huil skaamteloos saam met duisende mense. Ek glo haar lewe sal nooit weer dieselfde wees nie. Met die laaste lied kom die selfone se liggies spontaan aan van die gehoor en die verhoog se kant en almal verdrink in die skoonheid, samesyn en heilige oomblik wat net musiek kan skep.

Die res van die verhaal ontvou in ‘n Facebook brief van haar ma aan Jonathan:

Dear Jonathan,

My husband and I (and our daughter Abigael) would like to thank you from the bottom of our hearts for your sincere kindness and love in letting Abi sing on stage with you last night at the Pretoria State Theatre.

You have no idea what it meant to her. On leaving tonight she said “Mamma een van my groot drome het vanaand waar geword!”

For us as a family it was so profound for her to sing that song, as she is a living miracle. We were given the option to abort her with my 20 week scan as she was diagnosed with Spina Bifida and should have been severely disabled. She has been through so much in her short life time, but one thing, she lives for is to perform, dance and sing; all the things we were told she would never do!

To end off, when I lifted her off stage my Gynaecologist that delivered Abigael was sitting three rows from the front with tears in her eyes. It was just such an amazing moment.

We thank God everyday for our miracle. Thank you for making an impact on her that will last a lifetime. She says thank you and wants you to know she knows the Hebrew part of the song too 🙂

*Her Dad & Aunt were part of the choir tonight, you had them both choked up with Abi singing.

Kind regards,

Melinda, Arthur & Abi Beckmann

Lees ook die berig deur Maroela Media hier.